در ایران هر سال نزدیک به هفت نمایشگاه طلا و جواهر در شهرهای مختلفی مانند تهران، اصفهان، مشهد، تبریز، شیراز، اهواز، رشت و ارومیه برگزار می‌شود. در نگاه اول، این گستردگی می‌تواند نشانه پویایی صنعت باشد، اما واقعیت آن است که افزایش کمّی نمایشگاه‌ها نه تنها کمکی به رشد این حوزه نکرده، بلکه به افت کیفیت، یکنواختی محتوا و کاهش اعتبار بین‌المللی منجر شده است.
امروز بسیاری از برندها توان مالی و انسانی حضور در تمام این رویدادها را ندارند. به همین دلیل، نمایشگاه‌ها به‌جای آن‌که فرصتی برای معرفی نوآوری‌ها و جذب سرمایه‌گذاران باشند، به محافل صنفی یا حتی جشنواره‌های فروش تبدیل شده‌اند. این در حالی است که در کشورهایی مانند ترکیه و هنگ‌کنگ، تنها دو رویداد اصلی در سال برگزار می‌شود؛ اما همان دو نمایشگاه با کیفیت بالا، جذب گسترده برندهای خارجی و جایگاه جهانی همراه است.
به باور کارشناسان، ادامه روند فعلی چیزی جز هدررفت منابع و تضعیف موقعیت بین‌المللی به همراه ندارد. راه‌حل روشن است:
- محدود کردن نمایشگاه‌ها به دو رویداد ملی در سال؛
- تشکیل اتاق فکر با محوریت اتحادیه‌ها و بزرگان صنف برای هدایت سیاست‌گذاری‌ها؛
- و تمرکز جدی بر ارتباطات B2B و جذب سرمایه‌گذاران خارجی.
اگر مجریان و اتحادیه‌ها به‌جای منافع کوتاه‌مدت، منافع کلان صنعت و اعتبار ملی را در نظر بگیرند، نمایشگاه‌های طلا و جواهر ایران می‌تواند به جایگاهی شایسته در تقویم جهانی دست یابد. در غیر این صورت، تعدد رویدادها تنها به تکرار و فرسایش صنعت خواهد انجامید.