در بنکداری ها اجرت کارها بر اساس مدت زمان تسویه برای مشتری ها تعیین می گردد و قیمت یک محصول برای تمامی مشتری ها یکسان نیست ، در زمانی که کار وسیع می باشد و مدیر مغازه می خواهد ظابطه ها بیشتر حاکم شود و سلیقه ای نباشد از این قسمت یعنی فی پایه استفاده می شود . وقتی می خواهیم بگوییم که فی های این مشتری نسبت به فی نقدی دو هزار تومان بیشتر باشد در این صورت باید فی فروش نقدی را برای هر کالا یک بار تعریف کنیم و فی پایه برای این مشتری را نیز 20 هزار ریال قرار می دهیم . فی پایه در قسمت 46 برنامه و با اصلاح مشخصات هر مشتری قابل دسترس و تعیین و اصلاح است . و فی فروش در قسمت 47 برنامه یا 337 برنامه و با زدن کلید F5 روی هر ردیف قابل اصلاح است. اگر در قسمت تنظیمات(Alt+F12) ثبت سند کار ساخته به صورت سرعتی و بدون توقف در فیلد اجرت تنظیم شود ، تنظیم فی پایه بسیار مهم می شود تا قیمت هر مشتری متناسب با سابقه و مدت تسویه تعیین شود . تذکر مهم : علاوه بر فی فروش و فی پایه ، مدیر می تواند پس از وارد کردن وزن و قبل از زدن Enter با موس وارد اجرت شود و اجرت دلخواه خود را وارد نماید و از این به بعد این قیمت ملاک عمل سیستم می شود . تذکر 2 : فی پایه هم می تواند منفی باشد . اگر فی پایه منفی بود ، در این صورت بدین معنی است که ما می خواهیم برای این مشتری ارزانتر از نقدی پیشنهاد و حساب شود. فی هر مشتری برابر است با فی فروش نقدی + فی پایه این مشتری